اثر سرعت مته بر «نکروز حرارتی» در استخوان (مطالعه حیوانی)

پیش‌زمینه: روش بی‌حرکت‌سازی داخلی قطعات شکسته شده استخوان مبتنی بر دریل کردن موضع شکستگی و ثابت کردن آن به‌وسیله تجهیزاتی است که به استخوان پیچ می‌شوند. در حین فرآیند دریل کردن استخوان، این امکان وجود دارد که دما از محدوده مجاز 47 درجه سانتی‌گراد فراتر رود و آسیب جبران‌ناپذیر نکروز حرارتی بر جای گذارد. این تحقیق به منظور یافتن مناسب‌ترین شرایط دریل‌کردن به لحاظ ایجاد حداقل آسیب گرمایی انجام پذیرفت. مواد و روش‌ها: دو روش دریل‌کردن معمولی و دریل‌کردن با سرعت بالا بر روی استخوان ران گاو انجام شد و میزان ازدیاد دما در موضع دریل‌ کردن و نیروی محوری ماشین‌کاری ثبت گردید. یافته‌ها: نتایج نشان دادند در تمامی حالات میزان گرمای تولید شده فراتر از حد مجاز بود و نکروز حرارتی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. از سوی دیگر، در محدوده‌های بالای سرعت چرخشی مته (در محدوده rpm ۷۰۰۰-۶۰۰۰) کاهش شایان توجه نیروی محوری و به‌طور همزمان افزایش میزان تخلیه حرارت تولیدی به‌خارج به‌وسیله براده‌ها و در نهایت کاهش دمای موضع دریل‌کردن تا نزدیکی حد مجاز بود. اما با افزایش بیشتر سرعت چرخشی مته، به‌علت عدم تغییر مقدار نیروی محوری و نیز افزایش اصطکاک بدنه مته و براده‌ها با جدار سوراخ، میزان ازدیاد دما روند صعودی پیدا کرد. نتیجه‌گیری: دریل‌ کردن استخوان در محدوده سرعت‌های چرخشی rpm ۷۰۰۰-۶۰۰۰، میزان ازدیاد دما و نکروز گرمایی را در مقایسه با دریل‌ کردن معمولی کاهش می‌دهد.